Lee Child heeft een heel eigen vertelstijl, die zich kenmerkt door het weglaten van overbodige zaken. Hij schrijft heldere, korte zinnen, soms zelfs in een soort staccato. Daardoor lijkt het verhaal som een beetje op een script. 'Het was een sprookjeshuis. Geweldig groot. Schitterend ingericht. Licht en fris. Koele crèmetinten en zonnig geel. Bloemen. Charlie ging ons voor naar de serre die we van buiten hadden gezien. Het was net iets uit een tijdschrift. Roscoe ging met haar mee om met de thee te helpen. Ik bleef alleen achter in het vertrek. Dat maakte me onrustig. Ik was niet gewend aan huizen. Zesendertig jaar en nog nooit in een huis gewoond.' Het verhaal is vlot en afwisselend. Jachtveld is geschreven in de eerste persoon. Door de combinatie van dit perspectief en de heldere manier waarop Lee Child de gebeurtenissen beschrijft, blijf je tijdens het verhaal nauw betrokken bij Jack, zelfs als hij dingen doet die je zelf nooooit zou doen, zelfs al zou je het kunnen.
Ik heb me voorgenomen om alle 29 delen uit de serie op volgorde te lezen en verheug me al op de rest!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Welkom!Leuk dat je mijn blog bezoekt! Mijn naam is Anne-Marie. Ik woon en werk in Sittard en houd van lezen. Mijn voorkeur gaat uit naar thrillers, crime, mysteries en fantasy, maar ik lees ook andere genres als het zo uit komt. Categorieën
Alles
Archief |