Ik heb me afgevraagd waar het aan kan liggen. Het is niet dat er te weinig gebeurt. Ook niet dat de personages me storen (is niet het geval) of dat het allemaal te voorspelbaar is.
Eerder vond ik het heel knap dat ze de belevingswereld van Mare zo duidelijk wist te beschrijven. Maar nu merk ik dat dat op dit moment juist de oorzaak is van mijn afnemende zin in dit boek. Mare worstelt met de gebeurtenissen en doet haar best om zich overal met geheven hoofd doorheen te slaan. De sfeer is dus een beetje down. Logisch: het is geen vrolijk sprookje maar een strijd voor vrijheid van de roden. Nu ik zelf toe ben aan het weekend en het gevoel heb dat ik mezelf door de week heb geworsteld, heb ik eigenlijk geen zin om hetzelfde gevoel tegen te komen in een boek dat ik voor de ontspanning lees. Misschien is dat wel een compliment voor Aveyard. Toch vind ik eigenlijk dat in een boek dat boven het gemiddelde uitstijgt er meer zou moeten zijn om me te binden aan het verhaal dan alleen een goed beschreven perspectief van de hoofdpersoon. Dat biedt 'Zwaard van glas' me op dit moment echter niet.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Welkom!Leuk dat je mijn blog bezoekt! Mijn naam is Anne-Marie. Ik woon en werk in Sittard en houd van lezen. Mijn voorkeur gaat uit naar thrillers, crime, mysteries en fantasy, maar ik lees ook andere genres als het zo uit komt. Categorieën
Alles
Archief |